Bij Aves wordt iedereen gezien
“Elke school mag zijn eigen identiteit en visie ontwikkelen.”
Henry geniet van zijn groep 4-5 op de Zevensprong in Emmeloord. “Op deze leeftijd zijn ze supergemotiveerd om te leren én zijn ze nog lekker vrij. Tussen stuiterballen en bijna pubers in. Heel eerlijk en oprecht. Bij Aves en natuurlijk de Zevensprong wordt iedereen echt gezien. Van leerling tot leerkracht.”
Blijven plakken
Na zijn eindstage van de katholieke PABO is Henry bij Aves en de Zevensprong gebleven. Er kwam een plek vrij en met zijn 20 jaar solliciteerde hij op de functie. Inmiddels staat hij daar alweer zo’n zes jaar voor de klas als stamgroepleider (leerkracht). “Toen ik begon, was er een run op het binnenhalen van mannen. Op elke school moest er een mannelijke leerkracht zijn. Daar ben ik het natuurlijk helemaal mee eens. Inmiddels zijn ze erachter dat die elkaar ook nodig hebben”, zegt hij met een knipoog.
Professioneel
“Werken bij Aves is erg prettig. Het is een professionele en attente stichting die veel van zijn collega’s en werknemers verwacht. Daarnaast zijn ze er ook voor hen in de vorm van aandacht en groei. Er zijn bijvoorbeeld veel mogelijkheden voor opleidingen en cursussen. En als je net in dienst bent, word je niet aan je lot overgelaten.”
“Er zijn veel dingen mogelijk bij Aves. Elke school mag zijn eigen identiteit en visie ontwikkelen.
Dat is bijzonder en opent deuren.”
Iedereen wordt gezien
“Bij Aves mogen kinderen groeien binnen hun mogelijkheden en talenten. Ze worden stuk voor stuk gezien, ongeacht hun achtergrond, cultuur of (geloofs)overtuiging. Alle scholen hebben hun eigen onderwijsconcept. De Zevensprong is bijvoorbeeld een openbare Jenaplanschool. We integreren dingen met elkaar, bijvoorbeeld taalactiviteiten met wereldoriëntatie. Ik kan zo mijn ei kwijt binnen thema’s en gestelde doelen, naast de bekende methodes. Voor kinderen kan dat waardevol en motiverend zijn. Je wilt tenslotte ieder kind op zo’n manier lesgeven dat hij of zij het tot zich kan nemen.”
Mooie momenten
Van elk schooljaar is er wel iets dat leerkrachten onthouden. Dat zijn voor Henry vaak toch de momenten los van zijn lessen. “Voor mij zijn dat de uitjes, schoolreisjes of de paddentrek. Er zijn ook kinderen die me extra bijblijven. De voetballers onthoud ik allemaal. Daar krijg ik energie van. Dat komt waarschijnlijk omdat ik zelf nog graag een balletje trap. Naast momenten zijn er ook uitspraken die ik niet snel zal vergeten. Eén van mijn leerlingen zei laatst: ‘Meester, jij hebt echt zieke schoenen en een zieke nieuwe broek.’ Oh zei ik, ziek klinkt niet zo positief. Ik kreeg vervolgens een keurige uitleg. Ziek is een ander woord voor mooi meester. Mooi toch!”
Henry Huijsmans